Memurturk.net Özel Haber
Her şeyin fazlası zarar.
Gündelik yaşantımızda, elimizin hemen altında bulunan mobil cihazların bizlere verdiği zararın farkında mıyız? Ya da zararın farkında olduğumuz halde kullanıma devam etme olasılığımız neden daha yüksek? Son zamanlarda yeni bir kavram gelişti. Dijital Bunama. Bu nedenle bu kavramın ne olduğuna detaylı olarak bakalım.
2020 senesinde hayatımıza giren korona virüs ile birlikte tüm dünya dijitalleşti. Online olarak geçen süreçle birlikte, hazır bilgiye ulaşma noktasında yanı başımızda duran telefonlarımız, tabletlerimiz ve bilgisayarlarımız şüphesiz sürecin en az zararla atlatılmasına yardımcı oldu. Ancak beraberinde dijital teknolojiye olan bağımlılığı arttırdı. Bu durum da yeni bir kavramın ortaya çıkmasına neden oldu. Dijital Bunama kavramı ilk olarak 2012 yılında Alman psikiyatrist, psikolog ve nörolog olan Manfred Spitzer tarafından tanımlamıştır. Bu rahatsızlık Güney Kore'de gençlerin aşırı akıllı telefon kullanımlarının zihinsel becerileri üzerindeki etkilerinin araştırılması ile başlamıştır.
Dijital demans; dijital teknolojinin fazla kullanılmasına bağlı kişilerde görülen bilişsel fonksiyonlarda bozulmaların olmasıdır. Spitzer aynı zamanda teknolojiyi fazla kullanma durumunda kısa süreli bellek yollarının bloke olup bozulmaya başlayacağını ifade etmektedir. Günlük yaşantımızda bilgileri hatırlama süremizin ne kadar olduğunu düşündüğümüzde bu sürenin gittikçe azaldığını görebilmemiz mümkün. Bu duruma yol açan en önemli neden olarak mobil cihazların aşırı kullanımı gelmektedir. Yapılan çalışmalar, dijital teknolojiyi fazla ve uzun süre kullanan kişilerin, beyinlerinin sağ lobu yerine sol lobunu geliştirdiklerini göstermektedir. Dolayısıyla; uzun süre dijital teknolojik ürün kullanımının dikkatte azalmaya ve bilişsel bozukluklara yol açarak, bellek süresini düşürdügü ve böylece erken başlangıçlı demansı hızlandırabildiği düşünülmektedir.
Ayrıca, uzun süre boyunca akıllı telefon kullanan bireylerin unutkanlık yaşadıkları, en küçük bilgileri bile hatırlamak için kayıt ettikleri ya da akıllı telefonlar aracılığıyla bilgiye ulaştıkları belirtilmektedir. Arama motorlarının kişilerin bilgiye hızlı ve kolay bir şekilde ulaşabilmesine izin vermesinden dolayı, kişilerin bu bilgiyi hatırlamak yerine bu bilgiyi internet üzerinden aramanın daha kolay olması nedeniyle tercih ettikleri belirtilmektedir. Burada konuya parantez açıp kendimize şu soruyu sormamızda fayda olduğunu düşünüyorum. Aramızda kaç kişi herhangi bir şifresini telefonunun notlar ya da takvim kısmına kaydetmemiştir? Eminim yüzdelik çoğunluğun kaydettiği yönde bir veri elde etmek mümkündür. Genç ve tolere edebilir bir vücut yapısına sahip iken bu bilgileri göz ardı edebiliriz. Ancak ilerleyen yıllarda yaş aldıkça, bilişsel bozukluk yaşama şansımız giderek artacaktır. Bu nedenle dozunda teknoloji kullanımı sağlığımız açısından oldukça önemlidir.
Demans, bilişsel işlevlerin (düşünme, akıl yürütme, hatırlama) ve davranış becerilerinin, kişinin günlük yaşantısına ve davranışlarına müdahale edecek ölçüde kaybıdır. Bu işlevler arasında hafıza, dil becerileri, görsel algı, problem çözme, kendi kendini yönetme, odaklanma ve dikkat etme yeteneği de vardır. Demans tanısı konan kişilerde genellikle unutkanlık görülmektedir. Hastalığa yakalanan bireyler telefon numaraları, insanların isimleri, iletişim bilgileri gibi temel şeyleri hatırlamakta zorluk çekmektedirler. Peki bu durumun 20- 30'lu yaşlardaki gençlerde gözlemlenmeye başladığı söylenirse ne dersiniz? Mevcut tehlikenin farkında mıyız? Hâl böyle iken, yeni gelişen bu kavramı göz ardı edemeyiz. Bu hususta telefon ve diğer dijital cihaz kullanımlarının azaltılmasının ne denli önemli olduğu görülmektedir.
